Cam Boncuk Üretimi: Bu teknik çok eskilerden günümüze gelen teknik olup,camı,cam şalümo’suyla işlenip,şekil vermesi sonucunda olaşan tekniktir. Bu işlem İnsan beyni ile eriyip, hangi şekli alacak , olan camın kimyasıyla arasında olan bir sıra dışı bir ilişkidir.Uygulamacı adeta bu büyülü şekillendirmede kimbilir hangi şekili verip,sonlandıracak ortaya eşsiz bir obje çıkacaktır.
Camların arasında Cm boncuk üretimi , her zaman bir yorumcusu her zamanda azalmayan bir talebi, günümüzde hala fabrikalaşmaya ve tekdüzeliğe rağmen yerini korumaktadır.
Kalıp ile Cama Şekil Verme Tekniği: Uygulanacak olan şeklin kil yardımı ile kalıbı çıkarılır.Kesilen cam parçacıkları,kil kalıbının üzerine yerleştirilir ve yüksek ısıda pişirilir.Yüksek ısıda eritilen camlar,hazır edilen kalıbın formunu alır.Bu usulde yapılacak olan şekil ve objeler kişinin hüner ve sıra dışı çalışmaları sınırsız bir olağanüstü çalışmalar olacaktır.
Raku Tekniği: Uzakdoğu Japonya’nın geleneksel seramik sırlama usulune verilen addır.Uygulamanın ilk aşamasında seramikler pişirilir.Pişirilen seramikler Uzakdoğu raku yöntemiyle sırlanır.Raku tekniği, her işlem sırasında herhangi bir seramiğin nasıl bir sanat objesine dönüştüğü gözlemlenir.
Pate de Verre Tekniği: Bu tekniğin yardımı ile çokça renkli camların, irili ufaklı cam tozlarının yardımı ile fırınlayıp, sınırsız sanatsal çalışmalarını ortaya çıkarılabilinir.
Diğer Vitray ve Cam Teknikleri
Alçı Vitray: Bağlantı elemanı olarak alçının kullanıldığı, cam parçalarının alçıyla birleştirildiği vitray tekniğidir. Türkler pencerelerinin ahengine uygun eğik çizgileri tercih etmişlerdir. Kıvrak bitki ve çiçek motiflerinin yanı sıra yazı v.b elemanları kullanılmıştır. Bu tekniğe alçılı pencere, nakışlı veya alçılı vitray denir.
Türk alçı pencerelerinde kompozisyon iç süslemelerle birlikte nitelendirilirdi. Çünkü Türk binalarının içi aydınlıktı bir ortaçağ katedralindeki gibi içeriden sadece renkli pencere göze batmıyordu, diğer iç süslemelerle birlikte renkli pencereler de görünüyordu. Alçı pencere camlarında boyaya rastlanmaz, yalnızca camın öz rengi kullanılmıştır. Bunlar sonradan boyama olmayıp camın yapımı sırasında renklendirme yapılmış camlardır.
Geleneksel alçı vitray (pencere) yapımında ilk olarak vitrayın renkli kartonu hazırlanır. Özellikle büyük alanlarda taşıyıcı elemanlara dikkat etmek gerekir.
Bütünü meydana getirecek olan parçalar oluşturulur. Bu parçaları tutacak bölmeler gerek pencerelere, gerekse pencere içinde kullanılan biçimlere uygun ve onlarla denge kuracak büyüklükte olmalıdır. Hazırlanan vitray kartonu 1/1 oranında bir kâğıda çizilir, renklendirme gerekmez. Daha sonra parlak yüzlü, dayanıklı ve pencere büyüklüğünü biraz aşan bir tahta altlık hazırlanır. Bu tahta su etkisiyle dönmeyecek cinsten olmalıdır. Altlık yatay olarak konulur bunun üzerine, vitrayın oturacağı yerler çizilir. Çerçeveyi oluşturacak kadranlar çizgiler üzerine çakılır, sonra vitrayın deseni tahta üzerine alçı konturlar iyice belli olacak şekilde çıkartılır. Renkli camlar alçının içine girebilmesi için desende görülen camlardan biraz daha büyük olarak kesilir.
Alçıya verilecek yüksekliğin yarısı kadar yükseklikte çamur (kil) tabakalar hazırlanır. Bu çamur tabakalarından desendeki cam büyüklüğü kadar ikişer parça çıkarılır ve tahta üzerindeki yerlerine konulur, sonrada camlar üzerine yerleştirilir. Cam üzerine ikinci parçalar (kil parçaları) konulur, ya da tahta üzerine sıvama çamurçekilir. Desenin bulunduğu kâğıt, çamur üzerine yatırılır, çizgiler üzerinden sivri uçlu bir kalem veya benzeri bir cisimle gidilerek desen çok ince oyuklar halinde kil üzerine çıkartılır. Daha sonra cam gelecek yerlerin etrafı oyulur ve camlar yerlerine yerleştirilir. Üzerine kil tabakaları konulur. Bu işlemler bittikten sonra çamurların alt ve üst tarafında birçok kanalcıklar ve adacıklar meydana gelmiştir, aynı boşluklar camları da çevrelemektedir. İkinci iş hazırlanan alçının bu kanallara dökülerek doldurulmasından oluşmaktadır.
“Dökme işlemi süratli olmalıdır. İlk dökülenle son dökülen alçılar arasında tabakalaşma olmamalıdır. Gerektiğinde alçının sertleşmesi geciktirilebilir. Alçı dökülmeden önce tahta yüzeyler bezir ile yağlanarak alçının tahtaya yapışması önlenir. Alçı donduktan sonra dik duruma getirilir. Çamurlar temizlenerek camlar meydana çıkarılır. Şayet üst tarafın çamurları yerdeyken çıkarılırsa, kaldırma işlemi daha kolay olur. Çamurları çıkarılan alçı pencerenin motiflerini düzeltmek ve incelemek için keskin, sivri uçlu bir bıçak kullanılır.
Çok ince alçı vitrayların yapılışı daha farklıdır. Camlar iki taraflı alçıya gömülmez. Çünkü bu işlem dantel gibi ince vitraylarda çok güç uygulanır. Hazırlanan şekil yine çamur odacıklarla doldurulur. Geri kalan kanalcıklar birbirleriyle bağlantılı halde olmalıdır. Aksi halde alçı bağlar birbirini tutmazlar. Çamur etrafındaki kanalcıklara alçı dökülür. Alçı dolduktan sonra çamurlar çıkarılır. Camlar boşluklardan biraz büyük kesilir, camların oturacağı yerler cam kalınlığından 1–2 mm derin ve cam boyutlarından 1–2 mm büyük oyulur. Camlar bu oyuklar üzerine oturtulur ve üzerine sıvama alçı çekilir. Sıvama çekilen alçı, camlarla yuvaları arasındaki boşlukları doldurur ve camların alçıya bağlanması sağlanır. Sıvama alçı çekilir çekilmez cam üstleri silinmelidir.
Alçı vitray için Kaynak :(Aray, 2001, s.41-42-43) YÜKSEK LİSANS (MASTER) TEZİ Hazırlayan: GÜLŞEN ASLAN
Füzyon Eritme Vitray: Diğer adı ile eritme vitray olan füzyon tekniği, parça şeklindeki olan camların bu tekniğe uygun olan bir fırında doğru olan sıcaklıkta eriyerek,birleşmesi sonucunda ortaya çıkan şekline füzyon vitray tekniği denir.İşin en hassas konusu çok çeşitli vitray camlarının birbirlerini eriyip,kaynaşacapı için kimyalarının birbirlerine uyması gerekmektedir.Aksi halde camlar maalesef kırılma işlemi gerçekleşecek buda doğru sonucu vermeyecektir.
Bu işlem ya camlar fırındayken yada daha sonrada mutlaka kırılabilir.
Yığma Vitray: Uygulaması düşünülen vitray çalışmasının renkli veya renksiz camları aynı genişliklerde kesilir.Ayrı bir yerde ikinci eskizi çizilen tasarının üzerine düz cam koyulur.Bu düz camın üzerine daha önce enleri eşit kesilen camları dik bir şekilde yan yana yapışık bir şekilde çizilen vitray desennine göre dizilir ve bu camlar düz camın üzerine günümüzün teknolojisi olan lazer ışığı ile yada eski klasik yöntem olan renksiz parlak selülozik vernik yardımı ile yapıştırlır. Son işlem ise belki yapıştırma işlemi yapılırken camlarda fazla taşmalar olabilir.Bu camlar kesildikten sonra yine aynı ebatta ikinci bir şeffaf düz camı ile kesilen camların üzerlerine yapıştırılır.Böylece vitray diğer teknik olan mozaik vitray diğer adıyla sandviç vitray gibi iki cam arasında kalmış olur.
Polyester Vitray: Vitray teknikleri arasında pek bilinen ve tercih edilen vitray teknik değildir.Uygulaması önce tasarımın birebir ölçüsü çizilen eskize göre çizilir.Desende bütün renklerin arasında sınır görevini görecek olan kontur çizgiler 2-3mm. kalınlığındaki teller çizilen eskizin şekillerine göre aynı şekilde dışarı çıkmayacak şekilde yerleştirilir.Daha önce hazır eritilerek hazırlanan renkli polyester daha önce tel yardımı ile sınırlandırılan eskisdeki renkli yerlerine dökülür.
Bu aşamada dikkat edilecek husus dökülen her rengin hepsinin aynı terazi ve kalınlıkta olması gerekmektedir.Aksi durumda her renkte girinti ve çıkıntı olacaktır bu da yapılan vitrayın kalitesini düşürecektir. Polyester kuruyup,sertleşmesi süresinden sonra işlem tamamlanmış olur.